Na Farming simulator en Goat Simulator krijgen we via Death Stranding een heuse post apocalyptische postbode simulator.
In de 49 minuten durende presentatie blijkt Hideo Kojima een ware spraakwaterval waarvan ik werkelijk niets begrepen heb. Toch toont de gameplay voldoende om te weten wat je nu precies gaat doen in Death Stranding. Pakjes bezorgen. Nee ik maak geen grap. Dit alles doe je te voet met een stapel dozen op je rug gebonden. Een menselijk pak ezeltje zeg maar. Partij voor de Dieren ook weer blij. Verder kun je een hoverboard gebruiken om je pakjes mee te zeulen of om van een berg van de skaten. Allemaal weinig boeiend maar dan wordt je ineens achterna gezeten door een andere groep uit Death Stranding’s wasteland en wordt het echt spannend wanneer er tussen de ruïnes van een stad de schaduwmonsters uit de trailers opduiken en er een battle begint met een groter type lelijkerd. De game grenst aan fotorealisme qua looks. De gameplay biedt genoeg om geïntegreerd te raken door de rariteiten van de heer Kojima.
